Augerge Orrison - Roncevalles 18 km
24 juni 2015 - Roncesvalles, Spanje
Het ontbijt is tussen 7.00 en 7.30 en is gezellig druk in Auberge. Paul vertrekt als laatste om 8.15. Hij loopt erg langzaam en geniet van het uitzicht, het weer en de pelgrims die hem met kordate tred inhalen. Stoppen en omkijken hoort erbij, zien wat je achterlaat. Het pad is een geasfalteerde weg waar veel schapenherders rijden in hun Kangoos, Experts en Berlingos en de herdershond achterin. Hij ziet wel 30 kuddes van soms wel meer dan 200 schapen van verschillende rassen. Ook wat koeien en paarden komt hij tegen. Er was voorspelt dat er drommen pelgrims lopen, nou nee. Ook zweven de roofvogels op de thermiek boven de bergen. Op een punt staat een koek en zopietent die koffie, thee, fruit, gekookte eieren en nog meer verkoopt, hij heeft het lekker druk. Steeds hoger zijn er mistflarden die het mystiek maken. Het pad op zich is niet (in)spannend. Vlak voor het hoogste punt (1429 mrt.) is de aarde donker grijs, nat is het antraciet. Bij een schuilhut komen wij Loek, Henk, Elke en Wim tegen, een pelgrim van 69 uit Hoofddorp. Loek loopt vooruit, hierna Elke, daarna Paul. Wim en Henk volgen. Bij het hoogste punt: Col Lepoeder 1429 loopt Paul de linkerroute naar beneden en komt Loek tegen. Samen lopen zij verder over een rotsig steil pad. Een paar Spaanse dames van begin 50 die hopte van steen naar steen, waar wij wat moeite mee hadden. Het pad is niet duidelijk aangegeven dus we twijfelen maar gelukkig komen wij aan in Roncevalles samen met Elke. We gaan naar de bar Posada waar een foto hangt van Martin Sheen die hier geweest is tijdens de film " The Way". Niet veel later komen Wim en Henk ook aan. Lekker een Spaans Heineken. Wij gaan laat naar de alberque. Omdat we vrij laat inchecken komen wij op zolder terecht. Prima, deze is net nieuw, geen stapelbedden maar privé bedden. Het is een drukte van belang: er slapen 36 mensen die willen douchen etc. We eten in de Posada voor € 10,-- perfect. Wij vijf met een Amerikaanse moeder Sheryl en dochter Cathy. Henk en Wim liggen vroeg in bed en worden als laatste wakker. Loek heeft het koud en baalt dat hij zijn slaapzak in SJPdP heeft opgestuurd.
Hoe bevalt het Spaanse leven?
Nog geen loslopende stieren gezien?
Wij zijn vandaag naar Sarlat geweest, naar de levensmiddelen markt.
Je kijkt je ogen uit, zoveel als er is.
Nu, we horen weer van jullie,
Groetjes van ons
Het heeft even geduurd, maar het is jullie dan toch maar gelukt.
Zonder de ezeltjes zelfs !!
Leuke verhalen! Ik heb nog een tante in Sarlat wonen, ben daar wel eens geweeest. Joyce en Willie hebben vorige week de 3 peaks walk gedaan, vertrek om 6 uur s
'morgens , gelopen tot half 7 s' avonds, 3 toppen beklommen , om Blantyre heen.
Totaal 49 km.! Spierpijn duurde 2 dagen!geen blaren gelukkig.
Het was de 4e keer voor Willie geloof ik, Joyce de 2e keer. Maar nooit meer zegt ze.Iets voor jullie volgend jaar?
Wanneer komen jullie eigenlijk aan op plaats van bestemming?
Nou, loop ze, groeten, Kitty
Vanuit de Italiaanse bergen vragen Els en ik ons regelmatig af hoe het jullie zal vergaan. In elk geval schieten jullie al lekker op. Een beetje jaloezie komt op als we jullie enthousiaste verhalen lezen. Maar na een flinke klim in de bergen deze middag laten we het toch maar graag aan jullie over. Man, wat zullen jullie in een puike conditie terugkomen!
Blijf genieten, wij genieten mee.
Nic en Els