Jimena de la Frontera-El Colmenar 21 km.

Laat wakker: 8.00 en ontbijt gehaald bij 'n supermarkt. Henk yoghurt en broodje worst. Paul gekookt ei met kaas en ham. Zelf koffie en thee zetten is mogelijk in dit appartement wat wij ook doen. Om 10.15 op pad, langs de weg. Paul zonder rugzak:  wij komen terug met de 🚆. Langs Jimena de la Frontera: een mooi oud wit dorpje tegen de heuvel geplakt met een burcht bovenop. Leuk bergpaadje langs een enorme kurkopslag. Over het spoor langs het kerkhof van San Pablo. Via kronkelpaadjes en de CA-8200 in San Pablo du Buceite. Het allereerste dorpje tussendoor voor koffie. Het weer is weer normaal: blauwe lucht☀️. Spanje was eergisteren van slag: veel wind, regen en plaatsen met sneeuw🌨️. Er rijden wielrenners en veel motoren rond. Het is populair maar niet voor pelgrims. We zien ze niet en dat zal wel zo blijven. Vanuit San Pablo gaan we omhoog via een weg met vakantiehuizen. We stijgen tot 300 mtr. en daar heeft Henk het zwaar. Hij zegt: als ik beneden ben, ben ik het vergeten😉. 69 jaar en 150 mg. Metroprolol.🤘respect brother🤟. De route gaat naar beneden over een steil paadje, de grond is droog dus we glijden niet uit. Hierna weer omhoog naar 340 mtr. en we lopen over een plateau verder. We komen 3 auto's tegen met jagers. Die hebben we gehoord aan de schoten en de lege hulzen van de schot hagel. Henk heeft de vaart erin. Bij aankomst op de MA-9300 staat Henk te wachten. Het is 16.00 en de trein gaat om 17.05. Langs de weg is het nog 6 km. De locomotieven zijn op stoom en we gaan. Halverwege kunnen wij de route volgen via een wandelpad. Deze nemen wij en komen aan in El Colmenar om 16.45😃. Wat blijkt de trein heeft 40 min. vertraging. We drinken een biertje in de zon en stappen op tijd op de trein. In Los Angeles koopt Paul brood voor morgen en Henk gaat naar het hotel. Bij aankomst heeft Henk zich buiten gesloten en wij worden binnen gelaten door de eigenaresse. Later blijkt dat het schuifraam open staat😏. We zijn binnen en frissen ons op voor het avondeten.