Van Miño naar Betanzos 11 km

Tijd om vooruit te plannen.

Miño is geen aantrekkelijke stad. De stad is tegen en op een heuvel gebouwd. Aan de ene kant de stranden, dat zag er wel mooi maar druk uit. En natuurlijk lag ons hotel aan de andere kant van de heuvel. We hebben daar in de middag in dat buurtje gegeten, maar het was niet echt lekker. Wel gingen we zonder honger slapen🤨  het lag ook nog eens aan de doorgaande weg, geen gezonde lucht dus daar.

Het ontbijt in ons hotel was wel royaal dus gesterkt weer op pad. Al gauw kwamen we 2 pelgrims tegen. Een vader(80) met zijn zoon (55) uit Canada. Wat bijzonder, geduldig wandelde de zoon mee in het tempo van zijn vader. Daar zullen ze beiden de rest van hun leven vol vreugde aan terug denken.

De route van vandaag ging over rustige weggetjes door het binnenland. We passeerden kleine verstilde dorpjes en gehuchten. Wel was het heuvel op en heuvel neer. Geteld waren het er zeven. Dat maakt dat die 11 km " anders" geteld mogen worden. Halverwege een rustplaats, door een plaatselijke inwoner gedaan. Een tafel vol met fruit/broodjes ect. Koelboxen met koude drankjes. Wat tafeltjes en stoelen. Een geldkistje waar je je donatie in kon doen. Daar hebben we gebruik van gemaakt. Er kwamen regelmatig wandelaars voorbij, de z.g.n. vakantie pelgrims met een dagrugzakje. Ze behoorden allemaal tot één en dezelfde groep, er was zelfs een fotograaf bij die op verschillende punten van deze groep foto’s maakte.

Rond 13.00 uur kwamen we Betanzos binnen. Vanaf de brug al een indrukwekkend plaatje. Eenmaal door een soort stadspoort belandde we meteen in de oude stad. Super steil liep het omhoog. Puf puf......maar we vonden ons hotel snel. Gisteren is dit door de receptioniste daar voor ons geregeld. Ze vertelde ons toen dat hier speciale pelgrims tarieven golden. Maar  bij het inchecken waren dat bedragen die wij niet in ons hoofd hadden😖😖 Toch konden we een deal sluiten waar we beiden tevreden over zijn. We slapen hier 2 nachten. Morgen komen we dan na de wandeling met de bus weer terug en woensdag brengt de taxi ons weer naar het startpunt wat morgen het eindpunt zal zijn.(snapt de lezer het nog ? 😀)

De rest van de middag hebben we na het Menu Del Dia besteed om onze overnachtingen voor de rest van de week te regelen. Het was een hele puzzel. Dat komt hier misschien ook door de Corona maatregelen. Overal zie je de bordjes hangen waarop staat hoeveel % bezetting hotels en restaurants moeten hanteren. En dat is echt veel strenger als in Nederland. Net zoals hier de mondkapjes overal en door iedereen worden gedragen.

We wandelen nu door het binnenland. Een andere omgeving weer als de kust. We hoeven ons niet echt te haasten. Zaterdag wandelen we dan Santiago binnen, als alles loopt zoals we dat hebben bedacht. We gaan het zien.