Van Betanzos naar Presedo 14 km

Alleen op de wereld

Betanzos heeft een mooie gezellige oude binnenstad. Alleen de twee pleinen zijn vlak, voor de rest allemaal steile of hellende straatjes. De route voerden ons vanmorgen de stad uit. De eerste drie kwartier was het alleen maar klimmen.  Wel ging het meteen een bos in. En dat bleef even zo. We kwamen de eerste paar uur dan ook  geen mens tegen. Henk en ik kunnen heel lang stil naast of achter elkaar voortgaan. Dat vinden we allebei eigenlijk heel bijzonder en fijn. Een ieder met zijn eigen gedachten. En af en toe maken we elkaar attent op iets wat je ziet. Heel relaxed en ontspannen.

We naderden een dorpje, hopend op een terrasje. We passeerden een kapelletje met een begraafplaats. En daar zaten vader en zoon uit Canada te pauzeren in de schaduw. Dus wij er ook bij. Even geklets, lekker koel water getapt en toen gingen beiden weer verder. En het terrasje, zo liet pa van 80 weten, is over 1.8 km. En ja dat terrasje was er inderdaad. En ook weer de Canadezen. Het was gezellig daar, een oude rommelige bar waar de hele buurt bijeen leek te zitten.  Ook het interieur was in geen 100 jaar verandert. De keuken was een plaatje waard en Henk kon het niet laten om daar even een foto van te maken.

Weer verder ging het, inmiddels op het warmste uur van de dag. En ook de route niet meer door het koele bos maar langs een hoofdweg met af en toe een huis. Bijna geen verkeer, maar asfalt is toch wel erg warm om over of langs te lopen. Gelukkig ook wel bomen. Dus steeds even pauzeren voor paar minuutjes in de schaduw van een boom. Via een bospad kwamen we aan in Presedo. En meteen een eethuisje. En ja ook daar weer de Canadezen en nog een vader en zoon uit Madrid. Dat werd een gezellig intermezzo. 15.45 uur zou de bus komen. Het was inmiddels 15.00 uur. Dus nog net even tijd voor menu Del Dia. Maar dat werd een flop. We waren de laatste klanten en dat hebben we gemerkt. Alle reisjes waren voor ons. Maar goed gezelligheid is onbetaalbaar en dat hadden we WEL gekregen. 

We gingen bij de weg op de bus wachten. Maar dat was helemaal geen stopplaats zo liet de chauffeur ons later weten. Maar hij was gelukkig wel gestopt. Een soort van buurtbusje, dus hobbelend en slingerend ging het door alle dorpjes en buurtschapjes weer richting Betanzos. Morgen gaan we met een taxi weer terug naar waar we vandaag zijn gestopt om onze tocht te vervolgen.

Adios amigo