Laatste dagen in de huiskamer

Wat gaat de tijd toch snel, nog één dag en dan zit de tijd van Henk en Wil er hier weer op. Met een schat aan mooie verhalen, toevertrouwd door de pelgrims die hen hebben bezocht. Van (bijna) iedere pelgrim is wel een foto gemaakt. En bij het zien van een foto komt gelijk het verhaal ook naar boven.

Zoals twee dames uit België, voor deze tocht konden ze elkaar alleen vanuit hun woonplaats. Nu zijn het dikke vriendinnen. Of een man van 77 jaar, een oud commando, dat is nog wel te zien aan zijn lichaamsbouw, maakt tijdens zijn tocht veel vrienden. Opmerkelijk zijn dat vaak jonge mensen. En zoals één het benoemde, hij is een ‘monster’ in de goede zin van het woord dan. Dat komt omdat hij lange dagafstanden maakt.

Een wel heel opmerkelijke pelgrim komt de kamer binnen. Gekleed in een wit habijt. Zegt niets en gaat zitten. Blijkt uit Polen te komen. Wat er volgt is een aaneenschakeling van handelingen door hem gedaan. Henk en Wil volgen dit schouwspel vol verbazing en zeker bij Wil ontstaan er lach kriebels. De man spreekt slecht Engels maar toch volgt er wat meer informatie. Zoals dat hij 29 jaar is en ook al twee jaar in een klooster heeft gewoond. Hij heeft al drie dagen buiten geslapen. Ach dat wisten ze al want hij ruikt niet fris. Dan pakt hij zonder te vragen drinken en als hij later de tomaten ziet liggen neemt hij daar ook iets van. Gooit zijn rugzak leeg om het mes te pakken waarmee hij de tomaat gaat snijden. Hij drinkt de koffie op die hem gegeven is snuift even wat tabak op en dan vraagt hij of we een glaasje wijn hebben😀 Wil gaat boodschappen doen voor de lunch en als ze terug komt zit hij er nog. Ze denkt heel even, zal ik die kaas wel zichtbaar neer kunnen leggen???? Maar dan vind Henk het genoeg en zegt dat er door hun nu gegeten gaat worden.En de ‘monnik’ stapt op. Ja hij is wel behoorlijk de weg kwijt.  Als Henk even later naar het plein gaat zit hij daar, met een fles wijn en krijgt hij van hem een flesje Lourdes water. Lourdes heeft hij op de weg naar Santiago bezocht. De ‘monnik’ is niet meer gezien na deze dag.

Ja dit is wel een opmerkelijk verhaal waar je misschien om kan lachen maar het is ook heel triest. De man is duidelijk op zoek en weet misschien zelf nog niet waarnaar. Eigenlijk is hij nog een beetje kind. 

Henk en Wil hebben twee intree kaartjes gekregen om de Portico de la Gloria te bekijken. Dit is de officiële ingang aan de voorkant van de Cathedral die niet meer gebruikt wordt. Deze is helemaal gerestaureerd en ze krijgen er 15 minuten de tijd voor om het van binnen te bekijken. Indrukwekkend met al dat beeldhouw werk. De Cathedral is gebouwd tussen de jaren 1068 en 1088. En de ontwerper is meester Mateo. Heel beroemd in die tijd.

Dit is een heel mooi besluit van deze dag. Op naar een terras maar weer en daarna naar het eethuisje Tatara waar we bijna iedere dag hebben gegeten á €12,-

adios