8 oktober Santiago - Negreira 22 km.

Nieuwe dag, nieuwe kansen. Uw verslaggever en fotograaf had gisteren besloten vandaag een vrije dag te nemen. Weinig foto’s van hem en geen aantekeningen ingesproken onderweg dus geloof het verhaal maar op zijn blauwe 👀.

Henk en Francis ontwaakten in de mooie kamer. Douchen en ontbijten. Het ontbijt kregen we in een papieren zak (een COVID-19 ontbijt). Bijzonder om hier te zijn.

Op weg. In het begin lopen Henk en Francis tegelijk op. Dan begint een klim waar geen einde aan lijkt te komen. Francis is uit het zicht van Henk verdwenen. Francis loopt nog een tijdje op met een Australiër die in Spanje loopt. (Wel eerst ff gecheckt of hij niet uit Madrid kwam) Leuke vent. Hij ging voor de 45 kilometer. Na een tijdje komt er een café in zicht. Francis besluit op Henk te wachten. Heerlijke koffie! Francis slaat het lokale gerecht af: een dik gebakken ei met brood.

Het landschap is werkelijk prachtig, de zon schijnt volop. Het lijkt wel een mooie lentedag na al dat slechte weer. Hier is een foto van.

Francis denkt nog eens na over wat Paul hem vertelde: Aan het eind van de wandeling weet je wat je te veel of te weinig hebt meegenomen. De slippers waren te dik. Voortaan dunne teenslippers. Een naald om zijn blaar door te prikken. Meer niet. De dingen welke niet gebruikt wil je ook niet gebruiken: asperine, pleisters etc.

Na weer wat behoorlijke klimmetjes komt Francis al vroeg op plaats van bestemming. Een mooie kamer en een badkamer met bad. Hup erin en op de iPad Netflix kijken.

Inmiddels is Henk er ook. We gaan buiten in de schaduw zitten (jawel) en bespreken de dag van morgen. Ruim 33 kilometer🚶‍♂️🚶‍♂️🚶‍♂️🚶‍♂️. Wel een heel eind maar Francis wil er voor gaan! 
U zult morgen lezen of dit hem ook lukt!,

Tot morgen weer, nog een paar blogjes en we zijn weer thuis!